Jestem matką - egoitską

Jestem matką - egoistką. Przynajmniej czasem odnoszę takie wrażenie gdy z jakiegoś powodu moje wypowiedzi szokują inne matki. Te poświęcające się. 

Nie, nie śpię ze swoim dzieckiem. Ani w jednym łożku, ani nawet w tym samym pokoju. Jeśli ktoś tego potrzebuje, bardzo proszę. Po pierwsze, mój egoizm nakazuje mi się wysypiać. Po drugie, nie wyobrażam sobie seksu "gdy się uda wymknąć", a po trzecie zwyczajnie bym się bała. Denerwuje mnie tylko, gdy ktoś mi wmawia, że mój Synek może przez to czuć się mniej kochany. Ja jakoś tego po nim nie widzę. Moje dziecko przesypia całe noce, więc zakładam, że niczego mu nie brakuje. 

Nie, nie karmię piersią. Najbardziej banalny powód? Po prostu tego nie czuję. Psychicznie mi to nie odpowiadało. Czułam sie totalnie nie kobieca, aseksualna i poirytowana każda nie udaną próba. Do tego zapalenie piersi, które przeszłam sprawiło, że osiągnęłam punkt kulminacyjny i odpuściłam. To, że okazało sie w miedzy czasie, że mój Mały jest alergikiem i tak nikogo nie obchodzi, wiec skupmy się na moim negatywnym nastawieniu ;) 

Tak, uważam, że mam prawo wyjechać raz w roku na wakacje tylko z mężem i wykorzystać na ten czas wspaniałą Instytucję Babcia. Z jakiegoś powodu ten fakt irytuje większość znanych mi mam. 

Tak, nauczyłam się wykorzystywać pomoc innych ludzi. Nie biorę wszystkiego na swoje barki, nie gotuje obiadów z dzieckiem na rękach i nie sprzątam w miedzy czasie nogą. Czy mam bałagan i jestem głodna? Nie ;) mam męża, a on wie, że nie muszę robić wszystkiego.

Tak, znajduję czas dla siebie. Bo po prostu mam prawo do odpoczynku, nie tylko wtedy gdy padam ze zmęczenia. Mam do niego prawo codziennie. I wiecie co? Dzięki temu nigdy nie jestem zmęczona ;) 

Tak, kocham swoje dziecko najbardziej na świecie i to, że ktoś ma inne poglądy nie może tego podważyć. 

Staram się naprawdę szanować to, że ktoś wymyślił sobie swój własny model rodzicielstwa. Serio. Tylko irytuje mnie okrutnie ocenianie tego, że w dobie lansowania rodzicielstwa bliskości, każdy kto ma inny pomysł na wychowanie spotyka się w najlepszym przypadku ze zdziwieniem. 

A Wy co o tym myślicie?